analiza mojego obrazu Obsesja

TEMATY - PYTANIA do INFRAWIZJERA

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zalogowanych użytkowników i 1 gość

Postprzez infrawizjer Pt, 22 kwietnia 2011, 16:34

jest to analiza jaką stworzyłem na potrzeby swojej pracy licencjackiej ... z czasem postaram się wrzucić więcej tego typu analiz oto pierwsza
Obrazek



Pierwszą bardzo ważną pracą w moim malarstwie jest "Obsesja". Obraz ten był dla mnie krokiem milowym ze względów formalnych, kolorystycznych jak i odwagi tematycznej. Do tej pory malowałem prace na wyczucie, nie zważając na korekty oraz wartości warsztatowe, tworzyłem naiwnie pod wpływem emocji lub chcąc o czymś opowiedzieć. Obsesja powstała natomiast w wyniku frustracji korektami dotyczącymi błędów anatomicznych w moich obrazach. Byłem zdenerwowany i za wszelką cenę chciałem udowodnić sobie, oraz profesorowi że jeśli chcę z anatomią nie będę miał problemu. Jak postanowiłem tak też zrobiłem. Obraz łączy w sobie kilka obsesji, malarską czyli potrzebę udowodnienia sobie swoich możliwości warsztatowych (zabawne to dla mnie obecnie gdyż byłem człowiekiem który dopiero od roku malował) oraz obsesji seksualnych, myślę że w ciekawy sposób zaprezentowałem swój fetysz na zadbane kobiece stopy. Przejdę wiec może od razu do analizy formalnej tego obrazu.
Treść dzieła jak już wspomniałem ma swoje różne wymiary . Treść umieszczona w strukturze przedstawiającej jest właściwie oczywista . Główną rolę odgrywają dwie postacie których cechy osobowości poza preferencjami seksualnymi są nam nie znane . Twarze zostały zgrabnie ukryte lub umieszczone poza kompozycją aby nie rozpraszały sensu obrazu jakim jest akt seksualny. Plany kolejne prowadzą subtelną narrację . Umeblowanie pozwala nam sądzić że jest to nowoczesna ekskluzywna kuchnia, mówi o tym wystój wnętrza oraz butelki i ściereczki które znajdziemy na drugim planie. Występuje tu kontrast w treści ,kuchnia która kojarzy nam się z czystością i higieną jest pomieszczeniem w którym odbywają się perwersyjne akty seksualne. Wyraźna i czytelna jest relacja dominującej ubranej kobiety i nagiego uległego mężczyzny. Ideą poboczną tego obrazu jak już wspomniałem jest potrzeba wykonania pracy poprawnej anatomicznie, to zestawienie bardzo dobrze realizowało moje założenia i jednocześnie było nośnikiem interesującej mnie treści. Często gdy ćwiczę anatomię lub ścieram się z nowymi środkami formalnymi wybieram temat ciekawy intrygujący mnie malarsko. Robię tak z dwóch powodów, po pierwsze jeśli temat mnie intryguję to będę chciał go zrealizować i nie poddam się dopóki mi się to nie uda, po drugie jeśli mi się już uda to mam gotowy, dobry obraz a nie szkolną martwą naturkę.
Kompozycja obrazu jest dynamiczna, diagonalna. To zderzenia pinów , poziomów połogi i elementów wnętrza ze skosem jaki buduje układ ciał. Elementami dominującymi na obrazie są właśnie ciała kochanków. Wybijają się na pierwszy plan ze względu na mocne światło jakie zostało na nich położone. Elementami równoważącymi ten układ diagonalny jest pion krzesła na którym siedzi kobieta, oraz światło jakie wydobywa się z pokoju za plecami mężczyzny. Te dwa elementy tworzą kolejne zestawienie diagonalne które prowadzi wzrok w głąb obrazu. W obrazie występują dwa plany. Pierwszy to postacie, podłoga przed nimi oraz krzesło. Drugi plan stanowi wnętrze pomieszczenia. Środki wyrazu użyte w obrazie są przełomowe dla mojego malarstwa gdyż po raz pierwszy użyłem w nim laserunku. Plamy barwne zderzone z liniami, kreską, laserunkiem i zaciekami dodatkowo dynamizują obraz, poza samą dynamizacją nadają mu mocnego ekspresyjnego charakteru, dobrze oddającego naturę obsesji zarówno formalnych jak i seksualnych. Laserunki budują głównie pierwszy plan, dzieje się tak gdyż zależało mi na precyzyjnym oddaniu anatomii jak i na odróżnieniu formalnym planów. Czyste plamy barwne w zetknięciu z mniejszą ilością linii budują drugi plan, bardziej umowny, prawie pozbawiony detalu. Zderzane są w obrazie duże powierzchnie barwne z elementami detalicznymi (jak na przykład bok szafki kuchennej poniżej kobiety zderzony z nogą krzesła i detalem ubrania , podobną sytuacje spotykamy nad ciałem mężczyzny gdzie otwarte drzwi kontrastują ze ścianą obok nich ), to także wpływa na dynamikę pracy, i jest potwierdzeniem zasady kontrastów formalnych jaką posługuję się w swoje twórczości praktycznie od jej początku.
W obrazie przewarzają viridiany i carminy łamane niebieskim pruskim, te trzy kolory w różnorodnych proporcjach i łamaninach z innymi tworzą gamę obrazu. Kolorystyka pełni funkcję nastrojową. Wprowadza nas w klimat mroku. Ma również charakter narracyjny . Wysyła informacje o zabarwieniu tego typu zabaw. Kontrasty jakie istnieją w złożeniu samej gamy opierają się na ciepłych karminach, brązach Van Eycka i zimnych błękitach pruskich ,Viridianach. To kolejny zabieg dynamizujący obraz. Kolorystyka jednak mimo wszystko należy do stonowanych i spokojnych. Całość jest subtelna i utrzymana w zgaszonej gamie . Obecnie prawdopodobnie nie stworzyłbym już takiej gamy i tonacji. Nie chodzi o to że coś jest złego w nastrojowych pracach. Wydaje mi się że ta tematyka wymaga większego krzyku kolorystycznego niż ten który został użyty. W obrazie raczej nie występują jakości fakturalne, niektóre pociągnięcia pędzla ,plamy posiadają swoją fakturę jednak patrząc całościowo nie nazwałbym go obrazem fakturalnym.
Światło w tej pracy pełni funkcję narratora. Oprowadza nas po kolejnych elementach obrazu od najjaśniej oświetlonych postaci przez krzesło, pokój za plecami mężczyzny by finalnie przenieść nasz wzrok w okolice blatu i butelek. Taki zabieg formalny obecnie nie jest dla mnie niczym szczególnym, w wielu obrazach światło oprowadza wzrok widza po kompozycji obrazu, nie ma w tym nic złego jednak wydaje mi się to być najprostszym rozwiązaniem. Światło oprócz wspomnianej wcześniej funkcji buduje tu pewien nastrój niesamowitości, oświetla mrok pomieszczenia, wprowadza mistyczny wymiar. Nie widzimy na obrazie jego źródła możemy domniemywać że oświetla postacie z góry a druga jego smuga dobywa się z drzwi za mężczyzną. Perspektywa w Tym obrazie jest linearna i kulisowa , elementy przestrzeni jak np. Meble posiadają swój punkt zbiegu natomiast obiekty ustawione w przestrzeni zasłaniają się wzajemnie.
Całość środków formalnych użytych w "obsesji" w okresie w którym ją tworzyłem była dla mnie przełomowa. Dziś ten obraz widziałbym inaczej, jednak nie jestem fanem tworzenia jednego obrazu przez całe życie, to zapis moich umiejętności i myśli z danego okresu. Dla mnie bardzo ważny, pamiątkowy i niech taki już pozostanie.
infrawizjer
 
Posty: 124
Dołączył(a): Pt, 25 lutego 2011, 14:17