zrobiłem sobie mały rajd po południu .... więc może zacznę od Krakowa zbliżają się dwie bardzo fajne wystawy pierwsza Nachta-Samborskiego w Space Gallery , oraz wystawa kolekcji sztuki współczesnej w muzeum sztuki współczesnej od 20 V a tam między innymi Dwurnik i Wodiczko
jakby ktoś nie znał malarstwa tych panów to tu pokolei .
Artur Nacht Samborski .
http://www.google.pl/search?tbm=isch&hl ... 1&aql=&oq=
Edward Dwurnik
http://www.google.pl/search?hl=pl&biw=1 ... 4&aql=&oq=
Krzysztof Wodiczko
http://www.google.pl/search?hl=pl&biw=1 ... 1&aql=&oq=
Krutko może o każdym Artur NAcht Samborski Urodził się w 1898 r w Krakowie, zmarł w 1974 r w Warszawie. Studia w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Mehoffera i W. Weissa. Od 1921 do 1924 r przebywał w Berlinie i Wiedniu. W 1924 r wraz z gronem artystów tworzących Komitet Paryski, wyjechał do Paryża. Po wojnie był profesorem PWSSP w Gdańsku (1947-1949) i ASP w Warszawie (1949-1969). Współtwórca kierunku kontynuacji polskiego koloryzmu, określanego mianem szkoły sopockiej. Na jego twórczość wpłynęły dwa kierunki artystyczne; niemiecki ekspresjonizm i polski koloryzm (kapizm). Przez cały dojrzały okres twórczości zajmował się kilkoma tematami, które na dziesiątki sposobów starał się zgłębić - martwa natura z fikusem, akt kobiecy, rzadziej pejzaż. Wypracował indywidualny język artystyczny, operujący uproszczonymi, syntetycznymi formami, czasem podkreślonymi konturem.Stosował zawężoną gamę barwną. Prace swoje pokazywał bardzo rzadko, za życia nie miał indywidualnej wystawy. W 1999 r w warszawskiej Zachęcie miała miejsce wystawa monograficzna jego dzieł.
Edward Dwurnik
Wybitny polski malarz i grafik, jedna z najbardziej rozpoznawalnych osobowości polskiej sztuki współczesnej. Jedyny polski artysta, któremu udało się odnieść międzynarodowy sukces przed transformacją
(m.in. udział w "documenta 7" w Kassel w 1982 roku). Także - jedyny artysta, który niezależnie od uznania w kręgach profesjonalnych, stał się popularny we wszystkich środowiskach konsumentów sztuki. Niepokorny
i prowokacyjny, zmienny i nieprzewidywalny, pełen diabelskiego poczucia humoru, do dziś budzi skrajne reakcje i poruszenie, także wśród twórców najmłodszego pokolenia.
Urodził się w 1943 roku w Radzyminie.
W latach 1963-70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
W 1965 roku rozpoczął niezależny od toku studiów cykl rysunków
i akwarel, a od 1966 obrazów olejnych "Podróże autostopem"
- charakterystyczne widoki miast z lotu ptaka (kontynuowany do dziś).
Od 1970 roku powstaje kilkanaście innych cykli malarskich, między innymi w latach 1972-1978 "Sportowcy" - jedna z najwyżej cenionych obecnie serii malarskich Dwurnika, ukazująca na poły karykaturalnie,
na poły komiksowo bohaterów zwykłej PRL-owskiej codzienności.
Wśród kolejnych cykli obrazów powstają dwie serie poświecone tragicznym losom ludzi uwikłanych w historię: w "Drodze na Wschód" (1989-1991) Dwurnik upamiętnia ofiary stalinizmu, a w "Od Grudnia do Czerwca"
(1990-1994) ofiary stanu wojennego w Polsce.
W twórczości Dwurnika można także znalezć obrazy niezaangażowane,
np. cykl "Błękitne" (lata 90-te) to pozbawione horyzontu, bliskie abstakcji pejzaże morskie, a "Dwudziesty piąty" barwne abstrakcje w technice action painting.
Inne serie to min. "Portret" (od lat 70-tych), "Robotnicy" (lata 80-te), "Niech żyje wojna!" (1991-1993), "Niebieskie miasta" (od 1993), "Diagonalne" (od 1996), "Wyliczanka" (od 1996).
Poza malarstwem Dwurnik uprawia grafikę i rysunek (zarówno autonomiczne serie jak i ilustracje). Lubi projektować monumentalne kompozycje malarskie w przestrzeni publicznej. W 2007 roku stworzył rysunki i gwasze do filmu animowanego Andrzeja Barańskiego "Warzywniak, 360 stopni".
Mieszka i pracuje w Warszawie.
cdn...