ołówek bez tajemnic

przez **Magdalena Sciezynska** Pn, 4 stycznia 2010, 00:28

jest kilka technik pracy z ołówkiem , ja ukochałam sobie tę niedozwolona, ale jak to w naturze bywa co zabronione jest pociagajace.
nie mam cierpliwości do kreskowania, ale kocham niestety rozcieranie. Nie robie tego palcem, bo to już profanacja, ale chyba patyczki do uszu mnie i tak nie usprawiedliwia hehe , ale żagle trójmasztowca najlepiej sie prezentują po patyczkach johnson &johnson hihi ( to nie jest reklama :lol:

)
nie mam niestety ani czasu ani cierpliwości
ale dlaczego napruszenie żyletką grafitu i jego rozstarcie jest aż tak piętnowane , ja sie z tym nie zgadzam
przecież jest wolność technik....!...?

Jery kiedy zaczniesz uczyć ?

przez **JeryL** Pn, 4 stycznia 2010, 15:21

przez **Magdalena Sciezynska** Pn, 4 stycznia 2010, 15:37

zdecydowanie masz rację, więc muszę zacząć uczyć się cierpliwości , której mi tak zabrakło budując portret z aktów, choć tam niczego nie rozcierałam, ale zamaszystość ręki jest utrudnieniem w przypadku szczegółów i drobiazgów. Ja nie potrafię utrzymać ręki w spokoju z rozważnymi ruchami. Sama zaczyna się rozpędzać i szaleć po papierze ... buuuu

przez **Krakusia** Pn, 4 stycznia 2010, 17:47

Dawno temu gdy chodziłam na lekcje rysunku i malarstwa był całkowity zakaz rozmazywania ołówka. Tylko kreskowanie lub szybkie rysunki linią typu Berezowska: http://www.muzeumkarykatury.pl/artysci/ ... zowska.gif
Nawet przypadkowe rozmazanie było w złym guście i np. w plenerze gdy blok był na kolanach podkładałam pod dłoń kawałek czystej kartki aby nie rozmazać. W pracowni rysunki były przypięte do pionowej sztalugi co ułatwiało pracę. Nie wiem jak dzisiaj uczą, ale mi tak już pozostało.

edit:
Pastele rozmazuje, a kredki akwarelowe traktuję miejscami pędzlem i wodą

przez **JeryL** Pn, 4 stycznia 2010, 19:19

Wstyd się przyznać ale ja też zaliczyłem etap rozmazywania kiedy z uporem maniaka kompletowałem prace do teczki na egzaminy w liceum Plastycznym.Rozmazywanie rzeczywiście ułatwiało osiągnięcie czegoś co można nazwać pseudomodelunkiem,niestety żadnych innych walorów nie ma.Lepsza moim zdaniem jest praca gdzie forma rodzi się nawet z nawarstwianych kresek niż z wcieranych chmurek grafitu.Ołówek jest niestety dość twardym przyrządem i łatwo brystol czy inny papier nim skaleczyć przy zbyt pilnym rysowaniu zbyt siłowym uzyskiwaniu najciemniejszych walorów złaszcza zbyt twardym ołówkiem efekt taki dyskwalifikuje prace w ołówku,podobnie jak usilne rozcieranie gdyż jest niezgodny z właściwością techniki która służy określonej często ostrej kresce bardziej miękkie efekty w ołowku są możliwe bez rozcierania wystarczy posługiwać się róznymi olówkami także takimi grubymi i miękkimi których bokiem można tworzyć bardzo subtelne gradacje walorowe unikając kreskowania ,a działające inaczej niż rozcieranie.

przez **Magdalena Sciezynska** Pn, 4 stycznia 2010, 19:27

no, tak nawet do B8

przez **muszka111** Wt, 5 stycznia 2010, 01:06

Ja jak chodziłam uczyć się malarstwa i rysunku (też bardzo dawno) to uczono mnie tylko rozcierać węgiel i pastele suche. Uczył mnie uczeń Eugeniusza Eibischa.

przez **Natalia** Wt, 2 lutego 2010, 16:30

Nelly

Keira

Osobiscie nie mam nic przeciw rozcieraniu, jesli jest ta technika uzywana z wyczuciem, a nie w celu zastapienia naostrzonego olowka

ja rozcierania prawie nie uzywam, widac go troszeczke w portrecie Keiry - broda, szyja. Moze dlatego, ze rozcierac tez trzeba umiec, powoli tez sie tego ucze.
Pozdrawiam
Natalia

przez **Evagelia** Wt, 2 lutego 2010, 19:58

wow, dobra jestes :mrgreen:

to na pewno nei zdjecia? :mrgreen:

przez **Homer** Wt, 2 lutego 2010, 20:02

Evaqelia miałem podobne odczucie na początku czy to nie zdjęcie

na prawdę wow może katedrę poprowadzisz